Κατηγορία: Βιογραφία

ΣΑΜΠΑΤΕ, ΕΝΑΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ

Αφήστε ένα σχόλιο

 Μια από τις γνωστές και πολυσυζητημένες μορφές του ελευθεριακού αντάρτικου κινήματος ήταν ο Φρανθίσκο Σαμπατέ Γιοπάρτ «Ελ Κίκο» (Sabate Llopart, Francisco, “El Quico”, 1915-1960). Ο Σαμπατέ γεννήθηκε στη Χοσπιτάλετ της Βαρκελώνης  στις 30 Μαρτίου 1915. Παντρεμένος με την Μαδρόνα Λιοπάρτ απόκτησαν πέντε παιδιά, εκ των οποίων τα τρία “στρατεύτηκαν” στον αγώνα της Αναρχίας και της Ελευθερίας. Στην παιδική του ηλικία, οι γονείς του, τον στέλνουν σε οικοτροφείο που διευθύνεται από μοναχούς οι οποίοι επιβάλουν στρατιωτική πειθαρχία, σωματικές τιμωρίες και πολλές ταπεινώσεις στους μαθητές, μετατρέποντας μ’ αυτόν τον τρόπο το ζοφερό ίδρυμα σε φυτώριο επαναστατών. Ο Σαμπατέ δεν αντέχει και πολύ σ’ αυτό το περιβάλλον, το σκάει για το σπίτι του. Εκεί δηλώνει στους γονείς του ότι δεν ξαναγυρίζει πίσω. Μ’ αυτό τον τρόπο «ξεμπέρδεψε» με το σχολείο και πήγε ως βοηθός σε έναν υδραυλικό για να μάθει την τέχνη.  Η ζωή του μοιάζει να είναι βγαλμένη από ταινία αναρχικής δράσης.

Διαβάστε περισσότερα

ΕΛΙΖΕ ΡΕΚΛΥ, Ο ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ

Αφήστε ένα σχόλιο

Αναδημοσιεύουμε άρθρο για τον αναρχικό Ελιζέ Ρεκλύ από τη σελίδα Αυτολεξεί (παρότι διαφωνούμε με τη λέξη  “πρωτοπόρος” -και ότι σχετίζεται με πρωτοπορία, πεφωτισμένους, αόρατους καπετάνιους κλπ- που υπάρχει στο τίτλο του άρθρου).Στις 4 Ιουλίου του 1905 πεθαίνει ο Γάλλος αναρχικός γεωγράφος και συγγραφέας Ελιζέ Ρεκλύ (Élisée Reclus, 15 Μαρτίου 1830 – 4 Ιουλίου 1905).Εισαγωγικό σημείωμα από το Αυτολεξεί: Η σύνδεση μεταξύ γεωγραφίας και αναρχισμού μπορεί να μη φαίνεται εύκολα κατανοητή, αλλά δεν είναι τυχαίο ότι δύο από τους σημαντικότερους αναρχικούς του τέλους του 19ου αιώνα, ο Κροπότκιν και ο Ρεκλύ, ήταν επίσης σπουδαίοι γεωγράφοι. Ούτε ήταν απλή σύμπτωση ότι οι δυο τους βρέθηκαν μαζί εξόριστοι στην Ελβετία, μία χώρα που για πολύ καιρό αποτέλεσε μαγνήτη των κατατρεγμένων αλλά και πατρίδα του πιο δυναμικού αναρχικού κινήματος στα χρόνια που ακολούθησαν την Παρισινή Κομμούνα ανάμεσα στο 1877 και το 1881. Οι Κροπότκιν και Ρεκλύ εργάστηκαν από κοινού και για ένα διάστημα, έζησαν μαζί παραμένοντας φίλοι για μία ζωή παρά τα

Διαβάστε περισσότερα

Η ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ FLAVIO COSTANTINI

Αφήστε ένα σχόλιο

Ο Flavio Costantini (21, Σεπτεμβρίου 1926 – 20 Μαΐου του 2013) ήταν σημαντικός Ιταλός καλλιτέχνης.  δημιούργησε πορτρέτα συγγραφέων και καλλιτεχνών για τις εφημερίδες, και εικονογράφησε αρκετά μυθιστορήματα. Πρώιμα έργα του είναι εμπνευσμένα από τον Κάφκα, καθώς και από λογοτεχνικά, ουτοπικών  και αναρχικών ιδεών. Στη συνέχεια το έργο του παρουσίασε μια απαισιόδοξη άποψη του Δυτικού, αλλά και γενικότερα ολόκληρου του πολιτισμού. Ως αναρχικός και μύστης της μεγάλης Τέχνης δημιούργησε μια σειρά από πίνακες εξερευνώντας ιστορικά θέματα και ιδεολογικά όπως: την Αναρχία, το ναυάγιο του Τιτανικού, την Αλχημεία, τον Μότσαρτ, την Γαλλική Επανάσταση, τον φόνο του Νικολάου και της οικογενείας του κλπ. Στο τέλος δημιούργησε μια σειρά από έργα για τον Πινόκιο και  προσέφερε μια σκοτεινή ανάγνωση του, το οποίο θεωρείται ένα από τα τρία ή τέσσερα μεγαλύτερα ιταλικά μυθιστορήματα.Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Στιούαρτ Κρίστι, τις περισσότερες φορές είναι ο καλλιτέχνης, ο συγγραφέας ή ο ποιητής, παρά ο ιστορικός ή ο

Διαβάστε περισσότερα

ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΓΙΑΝΝΗ ΤΑΜΤΑΚΟΥ

Αφήστε ένα σχόλιο

Στις 4 Γενάρη του 2008 έφυγε από τη ζωή ο αγωνιστής Γιάννης Ταμτάκος. Το όνομά του συνδέθηκε με εργατικούς αγώνες, διωγμούς, φυλακίσεις, εξορίες. Τιμάμε τη μνήμη του αναδημοσιεύοντας ένα παλιό άρθρο του Δ. Τρωαδίτη με τίτλο: “Γιάννης Ταμτάκος 1908-2008 – Μια ζωή αγώνες για μια κοινωνία ίσων και ελεύθερων ανθρώπων” που βρήκαμε στη σελίδα “Ούτε θεός ούτε αφέντης”.Όπως γράφτηκε στο «Ν.Κ.» της Πέμπτης, 10/1/2008, την Παρασκευή, 4/1/2008 πέθανε σε ηλικία 100 χρόνων στη Θεσσαλονίκη, ο κοινωνικός αγωνιστής Γιάννης Ταμτάκος, ο οποίος είχε «κάνει τη θητεία του» και στην Αυστραλία στο διάστημα 1951-1966. Σε μένα και σε μερικούς άλλους συντρόφους, τα τελευταία 22 περίπου χρόνια ο Γιάννης Ταμτάκος ήταν γνωστός ως ο σύντροφος μπάρμπα-Γιάννης και έτσι τον γνωρίσαμε και τον νιώσαμε.Υπήρξε ένας άνθρωπος που συμμετείχε σε αδιάκοπους αγώνες για μία κοινωνία ίσων και ελεύθερων ανθρώπων, με τις εξορίες και τους κατατρεγμούς του, αλλά και την πίστη, το κουράγιο, το θάρρος και

Διαβάστε περισσότερα

ΓΙΑ ΤΟΝ ALFREDO M. BONANNO

Αφήστε ένα σχόλιο

“Η εξέγερση είναι το απαραίτητο στοιχείο της επανάστασης χωρίς το οποίο, χωρίς μια μακρά και επίπονη σειρά του οποίου, δεν θα υπάρξει καμιά επανάσταση και η εξουσία θα βασιλεύει ανενόχλητη με όλες τις τίς δυνάμεις. Δεν πρέπει να αποθαρρυνθούμε. Για άλλη μια φορά, ανεπαίσθητα, προετοιμαζόμαστε και αγωνιζόμαστε για την εξέγερση που θα έρθει, ένα μικρό μέρος του σπουδαίου μελλοντικού ψηφιδωτού της επανάστασης… Το καθήκον μας ως αναρχικοί, η κύρια έγνοια και η μεγαλύτερη επιθυμία μας, είναι να δούμε την κοινωνική επανάσταση να πραγματοποιείται: τρομερή αναστάτωση των ανθρώπων και σχηματισμοί που τελικά καταφέρνουν να θέσουν ένα τέλος στην εκμετάλλευση και να εγκαθιδρύσουν τη βασιλεία της δικαιοσύνης. Για μας τους αναρχικούς η επανάσταση είναι ο οδηγός μας, το σταθερό σημείο αναφοράς μας, δεν έχει σημασία τί κάνουμε ή ποιο είναι το πρόβλημα που μας απασχολεί. Η αναρχία που θέλουμε δεν θα είναι δυνατή χωρίς το οδυνηρό επαναστατικό ξέσπασμα. Αν θέλουμε να αποφύγουμε

Διαβάστε περισσότερα

ΓΙΟΧΑΝ ΜΟΣΤ: Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ

Αφήστε ένα σχόλιο

Τα πρώτα χρόνιαΟ Γιόχαν Μόστ (MOST, Johann Joseph ) γεννήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1846, στο Άουσμπουργκ της Γερμανίας. Τα παιδικά του χρόνια περιγράφονται, ακόμη κι απ’ τον ίδιο, ως δυσάρεστα. Έχασε τη μητέρα του πολύ μικρός και αναγκάστηκε να ζήσει με τον πατέρα και τη μητριά του, η οποία δεν τον συμπαθούσε. Στα παιδικά του χρόνια ανέπτυξε μια ασθένεια η οποία παραμόρφωσε το πρόσωπό του σε μεγάλο βαθμό. Γι’ αυτό το λόγο πολλοί απ’ τους συμμαθητές του τον κορόιδευαν. Αντιπάλεψε αυτές τις αντιξοότητες αφοσιωμένος στο διάβασμα. Αυτές οι δυστυχείς περιστάσεις των παιδικών του χρόνων θα μπορούσαν κάλλιστα να θεωρηθούν και οι αιτίες που ο Γιόχαν Μοστ έγινε μία από τις εξέχουσες μορφές του αναρχικού κινήματος του 19ου αιώνα.Στα 12 του χρόνια, ο πατέρας του αντέδρασε ενάντια σε έναν ιδιαίτερα βίαιο δάσκαλο και ο μικρός Γιόχαν αποβλήθηκε απ’ τις σπουδές του. Τότε αναγκάστηκε να βρει δουλειά. Παιδί ακόμη, εργάστηκε ως μαθητευόμενος σε

Διαβάστε περισσότερα

SOPHIE PEROVSKAYA: Η ΕΝΟΠΛΗ ΠΑΛΗ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ ΚΑΙ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΤΣΑΡΟΥ

Αφήστε ένα σχόλιο

Η Σοφία Λβόβναν Περόφσκαγια (ρωσικά: Со́фья Льво́вна Перо́вская‎, 13 Σεπτεμβρίου 1853 – 15 Απριλίου 1881) ήταν Ρωσίδα επαναστάτρια και μέλος της σοσιαλιστικής επαναστατικής οργάνωσης Ναρόντναγια Βόλια. Ανέπτυξε έντονη αντικαθεστωτική και επαναστατική δράση στην ένοπλη τρομοκρατία. Συνέβαλε στην οργάνωση της επιτυχούς δολοφονίας του Αλεξάνδρου Β΄ της Ρωσίας, πράξη για την οποία εκτελέστηκε με απαγχονισμό.Η Περόφσκαγια γεννήθηκε στην Αγία Πετρούπολη, από αριστοκρατική οικογένεια η οποία ήταν εξ αγχιστείας συγγενής με την Ελισάβετ της Ρωσίας. Ο πατέρας της, Λεβ Περόφσκι, ήταν ο στρατιωτικός κυβερνήτης της Αγίας Πετρούπολης. Ο παππούς της, Νικολάι, ήταν κυβερνήτης της Ταυρίδας. Αυτή η ασκητική επαναστάτρια ήταν η δισεγγονή του Κυρίλλου Γκρηγκορίεβιτς Ραζούμοβσκι, του τελευταίου στρατιωτικού διοικητή της Μικρής Ρωσίας, η εγγονή του κυβερνήτη της Κριμαίας κατά την περίοδο του Αλεξάνδρου Α΄ και η κόρη του κυβερνήτη της Αγίας Πετρούπολης κατά την εποχή του Αλεξάνδρου Β΄. Οι συνθήκες της παιδικής ηλικίας της πυροδότησαν στη Sofia Perovskaya μια αίσθηση τιμής και μια φλογερή αγάπη για την ανθρωπότητα, η οποία ποτέ δεν έσβησε. Στην

Διαβάστε περισσότερα

CLARA THALMAN,1910-1987: “ΘΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ”

Αφήστε ένα σχόλιο

Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύτηκε από την SolFed στο Catalyst Νο1 τον χειμώνα του 1987. Στα αγγλικά βρίσκεται στη σελίδα https://libcom.org/article/thalmann-clara-1910-1987?fbclid=IwAR1sEDdUf–5tV1xKVfMqi-kYeBxbrAFItpFiS5XwRipGaFa97pqpkMcrPg  ενώ στα ελληνικά το βρήκαμε μεταφρασμένο στη σελίδα  “Ούτε Θεός Ούτε Αφέντης”. Η Clara Thalmann (το γένος Ensner) γεννήθηκε στη Βασιλεία της Ελβετίας το 1910. Ήταν ένα από τα δέκα παιδιά μιας εργατικής οικογένειας. Ο πατέρας της ήταν Γερμανός και είχε μεταναστεύσει στην Ελβετία επειδή, ως σοσιαλιστής και διεθνιστής, αντιτάχθηκε στην επιστράτευση για τον γερμανικό πόλεμο κατά της Γαλλίας το 1870.Η Κλάρα μεγάλωσε σε ατμόσφαιρα αφοσιωμένης σοσιαλιστικής δραστηριότητας. Νωρίς στη ζωή, επηρεασμένη από την προδοσία της σοσιαλδημοκρατίας με τη φιλοπολεμική της στάση, και την επιτυχία της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία το 1917, η Κλάρα προσελκύθηκε από τον κομμουνισμό. Στη δεκαετία του 1920, ως νεαρή εργαζόμενη γυναίκα, εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα και εργάστηκε στη γαλλική κομμουνιστική εφημερίδα «Humanite». Λίγο μετά το θάνατο του Λένιν το 1924, ωστόσο, οι εσωτερικές διαμάχες μέσα στο κομμουνιστικό

Διαβάστε περισσότερα