Στους δεκάδες κρίκους της μακράς και βαριάς αλυσίδας με την οποία σέρνονται οι εργαζόμενοι για να προσφέρουν το σώμα και τη ψυχή τους βορά στην ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία των αφεντικών, προστίθεται άλλος ένας κρίκος με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας. Το κεφάλαιο, για να αυξήσει επιπλέον τα κέρδη του, προωθεί την ένταση της μισθωτής δουλείας και την ακραία αναδιανομή πλούτου από τη βάση προς την κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας, με την εφαρμογή της πολιτικής τους, να φέρνει μέτρα ενάντια στην απεργία και στην συνδικαλιστική δράση. Γι’ αυτό θέλει να συμπληρώσει το νόμο Χατζηδάκη με ακόμα πιο βάρβαρα μέτρα και να μας επαναφέρει στην εποχή του Σικάγου, πριν το 1886!
Με τη διάταξη αυτή η κυβέρνηση προωθεί νομοθετικά και παρέχει στους εργοδότες:
– το 13ωρο δουλειάς την ημέρα, τις 78 ώρες εργασίας την εβδομάδα σε πάνω από έναν εργοδότη την ίδια μέρα και με τον τρόπο αυτό καταργεί de facto το 5ήμερο και το 8ωρο. Ανοίγει πλέον ο δρόμος και της 16ωρης εργασίας.
– συμβόλαια «μηδενικών ωρών» και συμβάσεις «κατά παραγγελία», που δεν προβλέπουν συγκεκριμένο αριθμό ωρών εργασίας ούτε κατώτατο μισθό. Ο εργαζόμενος οφείλει να είναι διαθέσιμος για εργασία όπως και όταν απαιτείται, ενώ ο εργοδότης δεν δεσμεύεται για το μισθό ή το ωράριο. Ο εργαζόμενος θα καλείται να δουλέψει σε κλίμα διαρκούς αβεβαιότητας όποτε και για όσο το κρίνει ο εργοδότης. Τα αφεντικά θα έχουν τη δυνατότητα να απασχολούν εργαζόμενους ακόμα και για 3 ώρες τη μέρα, ενημερώνοντάς τους ακόμα και 24 ώρες πριν ότι πρόκειται να δουλέψουν την επομένη. Η καταβολή του μισθού γίνεται αναλόγως των ωρών της εργασίας μετά την πρόσκληση του εργοδότη. Αυτή η πρακτική που εφαρμόζεται στην Ε.Ε. σε αρκετούς τομείς του ιδιωτικού τομέα (σε κάποιες χώρες και στο δημόσιο) και ιδίως στον τουρισμό και εστίαση, υγεία και κοινωνική εργασία, εμπόριο, εκπαίδευση κλπ., δείχνει πως οι εργαζόμενοι δουλεύουν με χαμηλές αμοιβές χωρίς να δικαιούνται οποιαδήποτε μορφή άδειας, 7 μέρες την εβδομάδα, χωρίς να μπορούν να κατοχυρώσουν ούτε την προϋπηρεσία τους.
– εξαμηνίτη «δόκιμο εργαζόμενο», με «περίοδο μαθητείας 6 μηνών μετά τη λήξη της οποίας θα λύεται η σύμβαση «αυτομάτως και αζημίως». Δηλαδή χωρίς υποχρέωση αποζημίωσης από μέρους του εργοδότη.
-ακόμα περισσότερες απλήρωτες υπερωρίες και χτύπημα στην 5μερη εργασία, διευθέτηση του χρόνου εργασίας πλέον με εντολή του εργοδότη, μέσα από ατομική σύμβαση, 6ήμερη εργασία στις βιομηχανικές επιχειρήσεις.
-Με την εγκαθίδρυση του ηλεκτρονικού μητρώου για τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και την καθιέρωση ηλεκτρονικής ψηφοφορίας για την κήρυξη απεργίας, φακελώνει, ποινικοποιεί ακόμα περισσότερο τους εργατικούς αγώνες, την περιφρούρηση των απεργιακών κινητοποιήσεων και τις καταλήψεις! Γίνεται λόγος για «ψυχολογική βία» και για «κατάληψη χώρων εργασία ή εισόδων τους, ιδίως κατά τη διάρκεια απεργίας», που σύμφωνα με το δημοσίευμα «θα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον 6 μηνών και με χρηματική ποινή τουλάχιστον 5.000 ευρώ»! (ενώ αν διαπιστωθεί υποτροπή, οι ποινές ενδέχεται να δεκαπλασιαστούν). Η συγκεκριμένη διάταξη θεσπίζεται ώστε να αποδυναμώσει ακόμα παραπάνω αυτό που ίσχυε έως τώρα ως απεργία.
Οι εξουσιαστές θέλουν να διαμορφώσουν μια πραγματικότητα στην οποία οι υποτελείς τους θα είμαστε αναγκασμένοι να δουλεύουμε μέχρι να πεθάνουμε, μια ματιά στα προγράμματα εργασίας για ανέργους 55 ετών και άνω και ο νόμος που κατατέθηκε τον Ιούλιο, φανερώνουν ότι θα επιτρέπουν την εργασία μέχρι και τα 74 έτη για τη συμπλήρωση του ορίου συνταξιοδότησης. Μια ύπουλη εισαγωγή για την μελλοντική αύξηση του χρόνου συνταξιοδότησης στα 74 έτη! Μας θέλουν ευέλικτους και αδύναμους εργαζόμενους, με μισθούς πείνας, μειωμένες συντάξεις και μηδαμινά επιδόματα(αναπηρίας, ανεργίας), επισφαλείς, με τον μπαμπούλα της ανεργίας να καραδοκεί και με αυξημένο τον πληθωρισμό να σερνόμαστε μεταξύ εξουθένωσης και μηδενικού ελεύθερου χρόνου.
Η θεσμοθέτηση αυτού του εργασιακού κάτεργου με τη μορφή ενσωμάτωσης Οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο ελληνικό εργατικό «δίκαιο», αποκαλύπτει ότι η κοινωνία δεν έχει απέναντι της έναν «γραφικό τηλε-Υπουργό», αλλά την απαίτηση της Ε.Ε, (ένωση των ευρωπαίων βιομηχάνων-τραπεζιτών-εφοπλιστών που προωθεί και εγγυάται τις πιο ακραίες αντικοινωνικές οδηγίες σε κάθε χώρα) του ελληνικού κράτους και του ΣΕΒ, για την ενίσχυση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου με την πλήρη κατάργηση 8ωρου, τη ρευστοποίηση του χρόνου εργασίας και τη ραγδαία επέκταση της δεξαμενής ενός ευέλικτου, φτηνού εργατικού δυναμικού με ποινικοποιημένη την οργάνωση και τη μαχητική δράση, κατακερματισμένου και με τη πλάτη στο τοίχο.
ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΑΖΟΜΕΝΟΙ ΕΙΝΑΙ Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ, Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ Η ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΜΙΣΘΩΤΗΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ
Τροχιά στο Άπειρο