Ο ιταλός αναρχικός βρίσκεται κρατούμενος κάτω από τις συνθήκες του άρθρου 41bis στις φυλακές του Bancali στο Sassari της Σαρδηνίας. Σημερα θα ξεπεράσει τις 100 ημέρες απεργίας πείνας. Η κατάσταση της υγείας του είναι κρίσιμη. Κινείται πλέον με αναπηρικό καροτσάκι, έχει ανησυχητικές μικροχημικές τιμές, έχει σοβαρά προβλήματα θερμορύθμισης, δηλαδή κρυώνει όλο και περισσότερο, καλύπτεται με πολλά πουλόβερ και πολλά ζευγάρια παντελόνια. Από ένα τραύμα του (που δημιουργήθηκε από πτώση σε λιποθυμικό επεισόδιο) χάνει πολύ αίμα προφανώς λόγω του χαμηλού αριθμού αιμοπεταλίων. Έχει μεταφερθεί στο νοσοκομείο των φυλακών.
Η απόπειρα εξόντωσης του Αλφρέντο επικυρώθηκε από το κράτος τον Ιούλιο και τον Δεκέμβριο του περασμένου έτους, πρώτα (από το Ακυρωτικό Δικαστήριο) με τον επαναπροσδιορισμό ως “πολιτική σφαγή” μιας κατηγορίας στη δίκη της Scripta Manent, στη συνέχεια (από το Εποπτικό Δικαστήριο της Ρώμης) με ένα διάταγμα που επιβεβαιώνει την κράτησή του στο 41 bis, το πιο βασανιστικό καθεστώς κράτησης στις ιταλικές φυλακές, στο οποίο ο Αλφρέντο μεταφέρθηκε στις 5 Μαΐου. Το 41 bis δημιουργημένο ώστε να απομονώνει, να αποσιωπεί και να εκμηδενίζει τον κρατούμενο, με σκοπό να τον αναγκάσει να “συνεργαστεί” με τη Δικαιοσύνη. Καθιερώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’80, και εφαρμόστηκε άμεσα σε καταστάσεις εξαίρεσης που αφορούσαν ταραχές και σοβαρά επείγοντα περιστατικά εντός των φυλακών.
Η ίδια η ύπαρξη του Αλφρέντο βρίσκεται στο κατώφλι του αφανισμού. Το μέτρο αυτό επιβλήθηκε έπειτα από μήνες λογοκρισίας στην αλληλογραφία του, και έπειτα απ’ την κατασταλτική επιχείρηση Sibilla τον Νοέμβρη του 2021, στα πλαίσια της οποίας εκδόθηκε ένταλμα για τη σύλληψή του ενώ βρισκόταν στη φυλακή. Πίσω απ’ την αυστηροποίηση των όρων του εγκλεισμού του Alfredo, διακρίνεται η σαδιστική επιθυμία του κράτους, πέρα από το να βουλώσει το στόμα ενός συντρόφου (που, όσο καιρό ήταν έγκλειστος, έχει συνεισφέρει αρκετά στον αναρχικό διάλογο, μέσω άρθρων και παρεμβάσεων), να τον εξοντώσει και φυσικά.
Με κυβερνητική απόφαση η γιατρός του απαγορεύεται να μιλήσει στα Μ.Μ.Ε. αναφορικά με τις συνθήκες υγείας του ασθενή της. Αν το κάνει, θα της απαγορευθεί να του παρέχει και κάθε ιατρική φροντίδα. Η προσωπική του γιατρός και ο δικηγόρος του επίσης, δεν έχουν τη δυνατότητα να τον παρακολουθούν στενά, όπως αρμόζει στην τερματική αυτή κατάσταση της υγείας του αλλά και της υπόθεσής του, αντίστοιχα. Οι αρχές αρνούνται να δώσουν πληροφορίες για την κατάσταση της υγείας του. Έτσι είναι υπαρκτός ο φόβος πως για οτιδήποτε του συμβεί δε θα έχουν άμεση ενημέρωση – ούτε η γιατρός ούτε ο δικηγόρος ούτε τα αγαπημένα του πρόσωπα ή και οι σύντροφοι/ισσες που στέκονται εκεί σε αλληλεγγύη. “Ο Alfredo πεθαίνει. Την ευθύνη για ό,τι συμβαίνει μοιράζονται τόσοι/ες πολλοί/ές: η Marta Cartabia, ο σημερινός Υπουργός Δικαιοσύνης, το Ποινικό Δικαστήριο της Ρώμης, η DNAA (Εθνική Διεύθυνση Κατά της Μαφίας και της Τρομοκρατίας), η Εισαγγελία του Τορίνο, όλοι/ες εκείνοι/ες που πάντα γύριζαν το κεφάλι τους/ις από την άλλη πλευρά, επειδή τα βασανιστήρια είναι καλά για τους μαφιόζους, οι σκλαβωμένοι δημοσιογράφοι που τώρα τρελαίνονται για άλλες φρικαλεότητες στο όνομα της επιλεκτικής μνήμης. Καμία Ειρήνη – Καμία Συγχώρεση. Μόνο Μίσος.” (από μήνυμα συντρόφων του).
ΔΥΝΑΜΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ALFREDO COSPITO
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
ΠΑΥΣΗ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ 41 BIS
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ
Τροχιά στο Άπειρο