Αφού με διάφορα τεχνάσματα κατάφεραν να ελαχιστοποιήσουν τις δυναμικές κοινωνικές αντιδράσεις που δικαίως δημιουργήθηκαν μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη, ο οποίος εκτελέστηκε με μια σφαίρα στο κεφάλι έπειτα από καταδίωξη μπάτσων της ομάδας ΔΙ.ΑΣ, επειδή δεν πλήρωσε 20 ευρώ βενζίνη σε πρατήριο υγρών καυσίμων, σαν συνέχεια ήρθε και η απαλλαγή του μπάτσου (μη προφυλακιστέος-προσωρινά ελεύθερος) από την καπιταλιστική δικαιοσύνη. Το όνομα του μπάτσου δεν το μάθαμε έως τώρα, σε αντίθεση με το θύμα του. Πάγια τακτική της εξουσίας και των παπαγάλων του, των ΜΜΕ, να μην βγάζουν στοιχεία από μπάτσους, συνοδούς ασφαλείας υψηλών προσώπων, διαπλεκόμενων, υπουργών βουλευτών, μεγαλοεπιχειρηματιών κλπ, όταν κατηγορούνται για διάφορα εγκλήματα. Αντιθέτως βγάζουν στην φόρα σαν διαπόμπευση τα στοιχεία και την προσωπική ζωή των θυμάτων τους. Το ίδιο κάνουν αν συλλάβουν κάποιον που πραγματοποιεί μικροπαραβάσεις, ή κάποιον φτωχοδιάβολο, αλλά κυρίως κοινωνικούς αγωνιστές και επαναστάτες που συλλαμβάνονται για την αγωνιστική τους δράση, όπου σ αυτή τη περίπτωση μαθαίνουμε τα πάντα για την προσωπική τους ζωή και τις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Οι εξουσιαστές με μελετημένη ακρίβεια, με συνεχείς καθυστερήσεις, με την διαταγή απουσίας ενημέρωσης της υγείας του παιδιού και με την αναβολή της δικαστικής απόφασης για τον μπάτσο, αλλά και με καταστολή και στοχοποιημένες συλλήψεις σε περιοχές Ρομά, την συνδρομή διαφόρων ηγετικών παραγόντων των Ρομά στους οποίους δόθηκε εντολή να κατευνάσουν την οργή των κοινοτήτων τους, κατάφερε να περιορίσει στο ελάχιστο τις όποιες αντιδράσεις.
Σε μια εποχή όπου το κράτος και οι κατασταλτικοί του μηχανισμοί χτυπούν όλο και πιο σκληρά όσους και όσες τολμούν να αντιστέκονται, η απόφαση μη προφυλάκισης του μπάτσου φονιά, όπως και στη περίπτωση της εκτέλεσης του Νίκου Σαμπάνη, ανάβει το πράσινο φως στους ένστολους και ένοπλους φρουρούς να καταστέλλουν , να τραμπουκίζουν να βιαιοπραγούν, να σκοτώνουν και στη συνέχεια να τους απαλλάσει-αθωώνει αισθανόμενους οτι λειτουργούν μέσα σε καθεστώς κρατικής ασυλίας. Είναι μια προκλητική νομιμοποίηση, κανονικοποίηση και ξεκάθαρη εντολή στις δυνάμεις καταστολής να ενεργούν χωρίς περιορισμό αλλά και κατά το δοκούν, ενώ ταυτόχρονα στοχεύουν στον εκφοβισμό και την τρομοκράτηση της κοινωνίας ως απαραίτητο όρο για την δρομολόγηση και την εφαρμογή ακραιφνών ταξικών πολιτικών και οικονομικών σχεδιασμών.
Η όξυνση της καταστολής και η αστυνομική αυθαιρεσία, μόνο μεμονωμένα περιστατικά δεν είναι. Είναι συστατικά στοιχεία του κράτους που υπερασπίζεται τον καπιταλισμό και τους παγκόσμιους οικονομικούς οργανισμούς, ενώ θεωρεί εχθρό του μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Οι μικρές αλλά δυναμικές αντιδράσεις μέρους των Ρομά, οι δυναμικές πορείες μερίδας του αναρχικού χώρου, οι πολυπληθείς πορείες, ειδικά στην Θεσσαλονίκη και οι μαζικές (και πρωτοφανείς σε δυναμικότητα για την πόλη) συγκρούσεις οργής που ακολούθησαν, δείχνουν μια αχτίδα φωτός στις κοινωνικές αντιστάσεις.
Να μην αφήσουμε στην λήθη την δολοφονία του Κωστα Φραγκούλη
Κοινωνική οργή, οργάνωση και αντεπίθεση μέχρι την δικαίωση των ονείρων μας
Τροχιά στο Άπειρο