Οι οδηγίες ΟΟΣΑ και ΕΕ για την παιδεία είναι συγκεκριμένες: ιδιωτικοποιήσεις, περικοπές, εργασιακός μεσαίωνας, κρατικός αυταρχισμός. Η αξιολόγηση σχολικών μονάδων αλλά και η ατομική είναι ο προθάλαμος του άκρατου νεοφιλελευθερισμού των ιδιωτικοποιήσεων και της εργασιακής υποταγής. Οι ντόπιοι εξουσιαστές με ιδιαίτερο ζήλο φέρνουν σε πέρας τις επιταγές των αφεντικών τους, αφού δεν κάνουν τίποτε παραπάνω από την πιστή συγκέντρωση, ανακεφαλαίωση και αποτύπωση των χιλιοειπωμένων “παραινέσεων” του ΟΟΣΑ, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ντόπιου Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ). Οδηγίες οι οποίες επαναλαμβάνονται με απίστευτη συχνότητα τουλάχιστον τα τελευταία 20 χρόνια και εκπορεύονται βασικά από διεθνείς οργανισμούς νεοφιλελεύθερης κοπής. Η λεγόμενη “αυτονομία” της σχολικής μονάδας, η διαφοροποίηση στο ίδιο το περιεχόμενο του σχολείου, η μετατροπή των σχολείων σε οικονομικές μονάδες που θα προσπαθούν να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση μόνες τους, η λεγόμενη “ελεύθερη επιλογή” του διδακτικού προσωπικού (που σημαίνει εδραίωση μηχανισμών ρουσφετιού), μαζί με την ενίσχυση του ρόλου της γονεϊκής επιλογής, της δυνατότητας δηλαδή των γονιών να επιλέξουν σχολείο, αποτελούν την έναρξη της αποδόμησης του όποιου δημόσιου χαρακτήρα του εκπαιδευτικού συστήματος γνωρίζαμε έως σήμερα. Η παιδαγωγική και η διδακτική οδηγούνται στο να υποταχθούν σε μια νέα αντίληψη, που έχει σχέση περισσότερο με την οικονομία και την επιχειρηματική λογική, αφού το σχολείο θα λειτουργεί με κριτήριο την εξεύρεση κονδυλίων και πρέπει να ομοιάζει τη λειτουργία του σ’ αυτήν την προοπτική. Στο όνομα του ανταγωνισμού με βάση τα κριτήρια της αγοράς, είναι ορατός ο κίνδυνος δημιουργίας σχολείων πολλών και διαφορετικών ταχυτήτων, με αποτέλεσμα τη δημιουργία σκοτεινών μορφωτικών ζωνών. Παράλληλα, η ανάθεση μεγάλου μέρους της ευθύνης για τη χρηματοδότηση, τη λειτουργία και τους προσανατολισμούς κάθε εκπαιδευτικού ιδρύματος στο εκπαιδευτικό προσωπικό, στους εκπαιδευόμενους, στους γονείς, στην “τοπική κοινωνία” και στους “παραγωγικούς φορείς”, είναι φανερό ότι καλλιεργεί την τάση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων να ακολουθήσουν το δρόμο της νεοφιλελεύθερης αγοράς με ζήτηση, πελάτες και προϊόντα. Και ενώ οι προτεραιότητες δίνουν αβάντα σε κολέγια, ιδιωτικά σχολεία και νέες σχολές-επιχειρήσεις, τα υπάρχοντα σχολικά κτίρια αφήνονται στο έλεος με οροφές που καταρρέουν και πλημμυρισμένες αίθουσες με κίνδυνο ηλεκτροπληξίας.
Εδώ και λίγα χρόνια οι εκπαιδευτικοί αντιστέκονται σε ηλεκτρονικές εκλογές, μέντορες, αξιολογήσεις, κατηγοριοποιήσεις, ιδιωτικοποιήσεις, ενάντια στον αυταρχισμό Υπουργείου και Κράτους. Η αντίσταση αυτή είναι αγκάθι στα νέα αναδιαρθρωτικά εκπαιδευτικά σχέδια των εξουσιαστών. Ένα κύμα απειλών, εκβιασμών, πειθαρχικών διώξεων και προσπάθειες απολύσεων από την πλευρά του Υπουργείου, των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης και των κομματικών ή υποτακτικών διευθυντών, όχι μόνο ενάντια στους εκπαιδευτικούς που απέχουν από την αξιολόγηση, αλλά και ενάντια σε όσους ορθώνουν ανάστημα, πραγματοποιούν πρακτικές, ή επιχειρηματολογούν δημόσια, πράγμα που δεν αρέσει στο ΥΠΑΙΘΑ, τις ΠΔΕ, τις διευθύνσεις εκπαίδευσης αλλά και σε διευθυντές. Έτσι υπάρχουν περιπτώσεις που κάποιος εκπαιδευτικός έκανε μια δημόσια κριτική για τα “κακώς κείμενα” της εκπαίδευσης και απειλείται με καθαίρεση, με ΕΔΕ, πειθαρχικά και απόλυση. Ακόμα και ολόκληρος σύλλογος εκπαιδευτικών απειλείται με δίωξη επειδή κατήγγειλε προβλήματα λειτουργικότητας σχολείου. Επιδίωξη της ηγεσίας του ΥΠΑΙΘΑ είναι να καταπνιγεί κάθε φωνή που διαφοροποιείται από το κεντρικό αφήγημα και να φιμωθεί με συνοπτικές διαδικασίες κάθε εκπαιδευτικός που εξακολουθεί να σκέφτεται ελεύθερα, απαλλαγμένος από τις στρεβλώσεις που διοχετεύονται από τα επίσημα Μέσα της κυβερνητικής πολιτικής – επιβολής. Οι πειθαρχικές διώξεις γίνονται σε μια περίοδο που η κυβέρνηση προωθεί μπαράζ αναδιαρθρωτικών μέτρων (υπερεξουσίες διευθυντών σχολείων με κατάργηση κάθε συλλογικού ρόλου των συλλόγων διδασκόντων, “Ωνάσεια Σχολεία”, Μπακαλορεά, Εθνικό Απολυτήριο, Ελεύθερη Επιλογή Σχολείου, σύσταση πειθαρχικών συμβουλίων μόνο με νομικούς του κράτους, σχολεία χορηγών, συγχωνεύσεις, αίθουσες με 30 μαθητές, Campus, επενδυτικά Funds, αποκλεισμοί αναπληρωτών από επίδομα ανεργίας, σχολεία-εξεταστικά κάτεργα, αρνήσεις και αναστολές μονιμοποιήσεων νεοδιόριστων, επαναφορά συνταξιούχων εκπαιδευτικών για κάλυψη κενών θέσεων, σχολές από επιχειρήσεις και επιμελητήρια, εκπρόσωποι γλάστρες της κυβέρνησης στα ΠΥΣΠΕ και τα Συμβούλια, κατάργηση σχολικών επιτροπών, αυστηροποίηση ποινών σε καταλήψεις σχολείων από μαθητές και στον συνδικαλισμό εκπαιδευτικών στο χώρο εργασίας, αδιαφάνεια στις τοποθετήσεις μόνιμων και αναπληρωτών, καθώς και στις μή κοινοποιήσεις όλων των κενών κ.ά.). Είναι φανερό ότι χρησιμοποιούν τον διοικητικό μηχανισμό της εκπαίδευσης ως κομματικό εργαλείο τιμωρίας όσων αντιστέκονται στην εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης και ασκούν κριτική στο σκοταδισμό των νόμων της, στις αυταρχικές οδηγίες της, σε στελέχη της (ακόμα και στα συνδικαλιστικά της στελέχη). Μια γενικευμένη στοχοποίηση κ φίμωση κάθε αντίθετης και ρεαλιστικής φωνής.
Ας δούμε μερικά παραδείγματα που συνέβησαν το τελευταίο χρόνο. Στον Πειραιά αλλά και σε άλλες περιοχές υποχρεώνουν εκπαιδευτικούς σε υπερωρίες και αν αρνηθούν τους απειλούν με πειθαρχικά. Ατελείωτες διώξεις νεοδιόριστων και μόνιμων που απέχουν από την αξιολόγηση (αυτό το διάστημα τα πειθαρχικά υπολογίζονται σε άνω των χιλίων), σε συνεχιζόμενες παραπομπές στα πρωτοβάθμια πειθαρχικά συμβούλια, στο Πειραιά (πρωτοστατεί σε διώξεις εκπαιδευτικών), τη Ζάκυνθο, τη Κέρκυρα, το Κιλκίς, τη Λακωνία, τη Κορινθία, την Αργολίδα, τη Πάτρα, το Ηράκλειο, τα Ιωάννινα, τη Χαλκιδική, τη Πέλλα, τον Έβρο, τη Φωκίδα, το Μεσολόγγι, τη Δράμα, τη Κοζάνη, την Ανατολική και Δυτική Θεσσαλονίκη, την Αττική και σε πολλά μέρη της χώρας ακόμα. Μαζικές ειδοποιήσεις για πειθαρχικά σε απεργούς αξιολόγησης σε Αιτωλοακαρνανία, Σάμο, Ανατολική και Δυτική Θεσσαλονίκη. Διώξεις με ενδεχόμενη απόλυση σε συνδικαλιστές στο Πειραιά, δίωξη σε καθηγήτρια που ζωγράφισε χαρτόνι για “Ειρήνη και Ελευθερία στη Παλαιστίνη”, δίωξη σε εκπαιδευτικούς στη Βέροια που προσκάλεσαν σε ομιλία τη κόρη του Γκεβάρα. 7 μέλη της Δ΄ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης και ο γραμματέας της, αντιμετώπισαν διοικητική δίωξη. Δίωξη και περικοπή μισθού σε καθηγήτρια στην Ανατολική Θεσσαλονίκη επειδή λόγω προβλήματος υπολογιστή δεν πραγματοποίησε τηλεκπαίδευση μια μέρα. Στην ίδια διεύθυνση, σε διαμαρτυρίες εκπαιδευτικών, μαθητών, γονέων, καλούνται τα ΜΑΤ από τη διευθύντρια της Β’ βάθμιας, ενώ πιέζει σε διεύθυνση σχολείου να δωθούν στον εισαγγελέα ονόματα μαθητών κ των γονέων τους για απολογία, για ολιγόωρη κατάληψη που προηγήθηκε στο σχολείο τους στην Καλαμαριά ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας και των πανεπιστημίων. Πειθαρχική δίωξη σε δασκάλα στην Ανατολική Αττική επειδή δημόσια υπερασπίστηκε την απρόσκοπτη πρόσβαση μαθητή στην εκπαίδευση, για το λόγο ότι δε καλύφθηκε το κενό σχολικής νοσηλεύτριας. Εκδικητικό πειθαρχικό σε συνδικαλιστή της ΕΛΜΕ Δυτικής Θεσσαλονίκης, δίωξη στη διοίκηση της ΕΛΜΕ Χανίων, ανάκληση χορήγησης Μισθολογικού Κλιμακίου και επιστροφή των σχετικών αποδοχών, με ετεροχρονισμένη μάλιστα εφαρμογή και επ΄αόριστον, σε νηπιαγωγό της Β Αθήνας που συμμετείχε στην απεργία αποχή της αξιολόγησης. Βιομηχανία ΕΔΕ, από τον διευθυντή εκπαίδευσης Χαλκιδικής, σε εκπαιδευτικούς με την παραμικρή αφορμή. Στη Κέρκυρα τα μέλη του ΔΣ της ΕΛΜΕ μηνύθηκαν από τη Διευθύντρια Γυμνασίου γιατί υπερασπίστηκαν τους συναδέλφους τους απέναντι στις αυθαιρεσίες και στον αυταρχισμό, που τους καταγγέλθηκαν από εκπαιδευτικούς, μέλη του Συλλόγου Διδασκόντων του 4ου Γυμνασίου. Σύλλογος εκπαιδευτικών που “τόλμησαν” να επισημάνουν τους κινδύνους για την υγεία και την ασφάλεια των μαθητών τους οδηγήθηκε σε ΕΔΕ. Εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν σε διαμαρτυρίες και άσκησαν κριτική στις πολιτικές του Υπουργείου κλήθηκαν σε ακρόαση για δυνητική αργία. Στη Λάρισα εκπαιδευτικοί καλούνται είτε σε εκφοβιστικές ατομικές “ανακρίσεις” και διάφορες εκφοβιστικές πρακτικές. επειδή υπέγραψαν αιτήματα για σύγκληση του συλλόγου διδασκόντων σχετικά με τα σοβαρά προβλήματα λειτουργίας του σχολείου. Κατά τη διάρκεια συζήτησης στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Αττικής μεταξύ αντιπροσωπείας εκπαιδευτικών και γονέων με τον προϊστάμενο προσωπικού, με μια στοχευμένη ενέργεια εκφοβισμού, ένστολος αστυνομικός εισήλθε στο γραφείο της συνάντησης και απαίτησε να μάθει από την αντιπροσωπεία σε πόση ώρα θα φύγει. Παράτυπη και ενυπόγραφη απόφασή διευθυντή ΕΠΑΛ ανατολικής Θεσσαλονίκης να ακυρώσει τον αριθμό πρωτοκόλλου της συλλογικής δήλωσης απεργίας-αποχής από την ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών του σχολείου κατόπιν προφορικής εντολής της Διευθύντριας ΔΕ Ανατολικής Θεσσαλονίκης. Ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά κατά του Προέδρου της ΕΛΜΕ Πειραιά και της Προέδρου της Ένωσης Γονέων Κερατσινίου-Δραπετσώνας, κατηγορώντας τους για διασπορά ψευδών ειδήσεων, δυσφήμιση και παρακώλυση δημόσιας υπηρεσίας, για ενέργειές τους υπέρ της παραμονής μαθητών του ΕΝΕΕΓΥΛ Δραπετσώνας στο σχολείο τους, μετά από ελλείψεις αιθουσών που απειλούσαν τη λειτουργία του σχολείου. Σε Λευκάδα και Ζάκυνθο, οι Διευθυντές Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης προχώρησαν σε διώξεις κατά προέδρων ΕΛΜΕ για συμμετοχή σε απεργίες και κινητοποιήσεις, για τη δράση τους ενάντια στις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές. Η Δ/νση Π.Ε. Αν. Αττικής έπειτα από καθαιρέσεις δεκατεσσάρων δ/ντών/ προϊσταμένων/ υποδιευθυντών που αρνήθηκαν να αξιολογήσουν εκπαιδευτικούς και τα τελεσίγραφα για δηλώσεις μετάνοιας απεργών εκπαιδευτικών μέσω gov. και τις κάθε είδους απειλές, συνεχίζει την επιβολή πειθάρχησης ακόμα και με άτυπες κλήσεις σε εκπαιδευτικούς καθαιρεμένες. Ο Διευθυντής Εκπαίδευσης Π.Ε. Αν. Αττικής κάλεσε τηλεφωνικά τις καθαιρεμένες σε “προσωπική άτυπη συζήτηση” χωρίς να αναφέρει τον λόγο – θέμα της συνάντησης. Στις προσωπικές αυτές συναντήσεις απαίτησε τις εκπαιδευτικούς να κάνουν δήλωση υπαναχώρησης από την απεργία αποχή για την αξιολόγηση διαφορετικά τις απείλησε ότι θα τις παραπέμψει και σε πειθαρχικό. Ένορκη Διοικητική Εξέταση (ΕΔΕ) διατάχτηκε από τον ΠΔΕ Αττικής σε βάρος του Διευθυντή και των εκπαιδευτικών του 2ου ΕΠΑΛ Ιλίου, με αφορμή το περιεχόμενο εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στο σχολείο στις 25 Νοέμβρη, για τη διεθνή ημέρα ενάντια στη βία κατά των γυναικών, στην οποία συμμετείχαν μέλη του φεμινιστικού τομέα του Ρουβίκωνα. Δίωξη σε εκπαιδευτικό στην ανατολική Θεσσαλονίκη επειδή αρνήθηκε να κάνει τηλεκπαίδευση σε μέρα κακοκαιρίας δηλώνοντας ότι η τηλε-εκπαίδευση δεν μπορεί να αντικαταστήσει αυτή της δια ζώσης, ούτε υπάρχει νόμος που την κάνει υποχρεωτική.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ
ΟΥΤΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΓΑΖΙ – ΟΥΤΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΦΥΛΑΚΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΕΞΟΥΣΙΑΣ, ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ
ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΕΥΘΥΝΣΗ
Τροχιά στο Άπειρο