ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ, ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ
Τύμπανα πολέμου και πάλι στη Μέση Ανατολή. Η πολύπαθη Παλαιστίνη ξανά στο προσκήνιο των επιθετικών και στρατοκρατικών επιχειρήσεων και γύρω από αυτό κράτη-δορυφόροι, στρατιωτικές συμμαχίες και πολεμικές έχθρες. Ένα μικρό κομμάτι γης βρίσκεται στο κέντρο μιας δίνης που έρχεται να επηρεάσει, αλλά και να σημαδέψει τις σφαίρες επιρροής μιας πληθώρας κρατών, ένας μικρός τόπος που αποτελεί για τους κυρίαρχους το κέντρο μιας παγκόσμιας σκακιέρας.
Το φασιστικό κράτος του Ισραήλ έχει στήσει στην περιοχή ένα σκληρό καθεστώς απαρτχάιντ, έχει μετατρέψει μια στενή λωρίδα γης σε κολαστήριο για τους κατοίκους της, δεν θέλει -και το δείχνει με κάθε ευκαιρία- να δημιουργηθεί παλαιστινιακή αυτοδιάθεση. Σκοτώνει Παλαιστίνιους αμάχους κάθε μέρα. Ο παλαιστινιακός λαός βιάζεται και εξοντώνεται τα τελευταία 80 χρόνια, συστηματικά. Η Λωρίδα της Γάζας το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης στον κόσμο, μια ανοιχτή φυλακή με πάνω από δυο εκατομμύρια αποκλεισμένους, με εκατόμβες νεκρούς, που ξυπνάνε κάθε μέρα χωρίς να ξέρουν αν θα ζήσουν ως την επόμενη. Οι μαζικές κατασχέσεις παλαιστινιακής γης και περιουσίας, οι φόνοι και οι εκτελέσεις, οι εξαναγκαστικές μετακινήσεις, οι δραστικοί περιορισμοί κίνησης, συχνό φαινόμενο στα εδάφη τους. Κατοχή του εδάφους, των σημείων ανεφοδιασμού, του ηλεκτρικού και του νερού. Τα νοσοκομεία μετατρέπονται σε “νεκροταφεία” λόγω έλλειψης ρεύματος. Στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη το Ισραήλ διατηρεί τον έλεγχο του νερού από την έναρξη της κατοχής το 1967 7και την Στρατιωτική εντολή Νο.92 του 1967, ο Ιορδάνης ποταμός, ο παραλιακός και ο ορεινός υδροφόρος ορίζοντας τέθηκε υπό στρατιωτικό έλεγχο. Με τον ίδιο νόμο απαιτείται άδεια του ισραηλινού στρατού για κάθε έργο που σχετίζεται με το νερό. Οι κάτοικοι βιώνουν όχι μόνο την αποστέρηση του νερού, αλλά την συστηματική καταστροφή των δικτύων. Από το 2008-2009, το 2012, το 2014, το 2021 και τον Αύγουστο του 2022, ο Ισραηλινός στρατός, ως κεντρική πολιτική επιλογή καταστρέφει τις υποδομές νερού της Παλαιστίνης. Το νερό, πέρα από την χρήση του ως μέσο διατήρησης στην ζωή, επηρεάζει και την αγροτική παραγωγή, με αποτέλεσμα στην Παλαιστίνη να μην υπάρχει και αυτάρκεια τροφής.
Με την πολιτική τους οι κυβερνήσεις του Ισραήλ αναγεννούν ισλαμικές οργανώσεις. Διαγράφονται εγκλήματα πολέμου και “ειρήνης”που έχει πραγματοποιήσει το Ισραήλ, σκοτώνοντας και φυλακίζοντας εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστινίους, βομβαρδίζοντας τη Γάζα με όλμους λευκού φωσφόρου και επιβάλλοντας το χειρότερο καθεστώς απαρτχάιντ εις βάρος εκατομμυρίων Αράβων. Παλαιστίνιοι βρίσκονται κάτω υπό μια γενοκτονία διαρκείας. Συγκεκριμένες πολιτικές οδηγούν σε συγκεκριμένες πράξεις με στόχο την εκδίωξη ή τον θάνατο. Ουσιαστικά το δίλημμα είναι νεκρός ή πρόσφυγας, κάτι που αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Το καθεστώς Νετανιάχου μεθυσμένο από την εξουσία και την ατιμωρησία ως αποτέλεσμα της συνεργασίας, χρηματοδότησης και εξοπλισμού του από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, καθώς και των στρατιωτικών συμμαχιών με τις αραβικές δικτατορίες, ονειρεύεται και ετοιμάζει αφανισμό των παλαιστινίων.
Για τους πολίτες του Ισραήλ, που δεν ασπάζονται τις ναζιστικές ενέργειες του κράτους τους, που δεν θέλουν να ζουν διδασκόμενοι στρατιωτικά εμβατήρια και σωβινισμό, η μόνη ελπίδα επιβίωσης είναι η απελευθέρωση από το στρατιωτικό κράτος του διαρκούς τρόμου, το οποίο το μόνο που τους υπόσχεται είναι ο διαρκής πόλεμος. Ανακοίνωση Ισραηλινών αρνητών στράτευσης: “Το πρόβλημα με το στρατό δεν αρχίζει ούτε τελειώνει με την κατστροφή που επιβάλλει στην παλαιστινιακή κοινότητα. Διεισδύει καθημερινά και στην ισραηλινή κοινωνία: διαμορφώνει το εκπαιδευτικό σύστημα, τις ευκαιρίες στην αγορά εργασίας, ενώ παράλληλα προωθεί το ρατσισμό, τη βία και τον εθνικισμό, τις διακρίσεις βάσει εθνικότητας και φύλου. Αρνούμαστε να συμβάλλουμε στο στρατιωτικό σύστημα προάγοντας και διαιωνίζοντας την αρσενική κυριαρχία. Κατά τη γνώμη μας, ο στρατός ενθαρρύνει ένα βίαιο αρσενικό ιδεατό, το οποίο είναι επιβλαβές για όλους, ειδικά για όσους δεν «χωρούν» σε αυτό. Επιπλέον, αντιτιθέμεθα στην καταπίεση και τις διακρίσεις και σε μεγάλο βαθμό τις έμφυλες δομές εξουσίας μέσα στο στρατό”.
Η οργάνωση Χαμάς χρησιμοποιεί τυφλή βία. Δεν χτυπάει μόνο στρατιωτικούς στόχους, αλλά και αμάχους. Αρπάζει ηλικιωμένους, παιδιά και τους χρησιμοποιεί ως ομήρους για να αυξήσει τη διαπραγματευτική δύναμή της όταν μπει η εκεχειρία. Εφαρμόζει τη θεωρία της συλλογικής ευθύνης. Είναι ένοχοι σύμφωνα με την αντίληψή της όχι μόνο το κράτος του Ισραήλ, η κυβέρνησή του, οι ένοπλες δυνάμεις του, οι μυστικές υπηρεσίες του, αλλά και οι πολίτες που κατοικούν εκεί. Δεν τους σκοτώνει γι’ αυτό που κάνουν, αλλά γι’ αυτό που είναι. Μπορεί κάποιος να είναι φιλειρηνιστής, αρνητής στράτευσης, μπορεί να διαφωνεί με τις επιλογές του ισραηλινού κράτους, μπορεί ακόμα και να υποστηρίζει την παλαιστινιακή υπόθεση, μπορεί να είναι παιδί και ηλικιωμένος, άσχετος σε τελική ανάλυση, αλλά αυτό στα μάτια της γενίκευσης είναι αδιάφορο. Μπορεί τα θύματα των επιθέσεων να περιλαμβάνουν και Ταϊλανδούς εργάτες γης, Άραβες Βεδουϊνους και απλούς ανθρώπους που χρόνια φωνάζουν «συνύπαρξη για δύο λαούς» και έτρεχαν στη Γάζα να συμπαρασταθούν. Η γενίκευση κραυγάζει φανατισμένα: “είσαι υπεύθυνος για ό,τι μου συμβαίνει, για ό,τι υφίσταμαι από το κράτος του οποίου είσαι υπήκοος. Είσαι και εσύ στόχος μου. Πρέπει και εσύ να πληρώσεις”.
Η Χαμάς ως φανατική ισλαμική οργάνωση, δεν θέλει καν ένα ανεξάρτητο κράτος, αλλά χαλιφάτο. Και μην ξεχνάμε ότι ο Νο.1 προστάτης και υποστηρικτής της Χαμάς, που αποτελεί ιδεολογικό παρακλάδι της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, δεν είναι το σιϊτικό Ιράν, αλλά ο φασίστας Ερντογάν. Αν είχε τη δύναμη η Χαμάς θα διέπραττε και αυτή γενοκτονία, γιατί απλά δεν θέλει κανέναν ισραηλινό. Είναι η τεχνολογική δυνατότητα που της λείπει και όχι οι προθέσεις προκειμένου να υπάρχουν νεκροί Ισραηλινοί άμαχοι. Oι τυφλές επιθέσεις αυτές αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου πολιτικού σχεδιασμού με οργάνωση, εκπαίδευση, πληροφόρηση, υλικές υποδομές, οικονομικούς πόρους και μια ηγεσία που τις οργανώνει στα πλαίσια μιας συγκεκριμένης στρατηγικής και δεν αποτελούν απλές ατομικές εκδηλώσεις αυθόρμητης οργής. Με τις ισλαμιστικές και σιωνιστικές ακρότητες τόσα χρόνια, δεν ωφελήθηκε κανένας λαός. Αντιθέτως διαιωνίζεται το μίσος εκατέρωθεν, οι πολεμικές συγκρούσεις, ενώ ο άμαχος πληθυσμός ήταν ο μαγνήτης των σφαγών, ειδικά από την πλευρά των παλαιστινίων. Η κατά δικαίων και αδίκων τυφλή εκδικητική οργή δεν λύνει το πρόβλημα αλλά αντίθετα το διαιωνίζει και το πολλαπλασιάζει. Κανένας σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Ο εθνικισμός που γιγαντώνεται μέσα από την κλιμάκωση των συγκρούσεων Παλαιστίνης/Ισραήλ, αποτελεί την ήττα των κοινωνικών/ταξικών αγώνων και στα δύο κράτη. Στα κυριαρχικά πολεμικά παιχνίδια, για μια ακόμα φορά, οι μεγάλοι χαμένοι θα είναι οι εξουσιαζόμενοι, όχι μόνο των περιοχών που πλήττονται, αλλά και υπολοίπων. Το πρώτο θύμα και αυτού του πολέμου δεν είναι μόνο η αλήθεια και η ταξική συνείδηση, αλλά και η συμπόνια. Για να εξοντώσει ο ένας τον άλλον, πρέπει να εξουδετερώσει από μέσα του κάθε έννοια ενσυναίσθησης και συμπόνιας, που χάνοντάς τα, μετατρέπει τις μητέρες, τα παιδιά, τους παππούδες και τα εγγόνια τους σε άσπονδο εχθρό του.
Από την πρώτη στιγμή οι ΗΠΑ βρέθηκαν στο πλευρό του Ισραήλ στέλνοντας όπλα, πυρομαχικά και αναπτύσσοντας τεράστιες στρατιωτικές δυνάμεις. αντιτορπιλικά, καταδρομικά, φρεγάτες, υποβρύχια, πλοία υποστήριξης, αεροσκάφη με τηλεκατευθυνόμενες βόμβες ακριβείας και πυραύλους, καθώς και Αερομεταφερόμενη Ομάδα Κρούσης. Οι ΗΠΑ κλειδώνουν την Ανατολική Μεσόγειο αφήνοντας εκτός κάθε ανταγωνιστική ιμπεριαλιστική δύναμη, δρουν αποτρεπτικά για τις δυνάμεις της περιοχής ώστε να μην συνδράμουν την Παλαιστινιακή Αντίσταση, στέλνουν μήνυμα αναδεικνύοντας τον παρεμβατικό τους ρόλο και την πρόθεση για συμμετοχή στις πολεμικές επιχειρήσεις. Το Ισραηλινό κράτος με συμμάχους το κράτος της Αμερικής, το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. , αλλά και κάποια κράτη όπως και το ελληνικό που έχει δημιουργήσει πολεμικό άξονα και παρέχει βάσεις και στρατιωτικές συμφωνίες με το Ισραήλ (Μητσοτάκης, Τσίπρας). Πριν λίγα χρόνια είχε υπογραφεί πρόγραμμα αμυντικής συνεργασίας ανάμεσα σε Ελλάδα και Ισραήλ που αφορά συνεκπαιδεύσεις αεροσκαφών, ελικοπτέρων και ειδικών δυνάμεων των δύο κρατών. Παράλληλα η ΝΔ ετοιμάζεται να στείλει πολεμικό πλοίο στην Ανατολική Μεσόγειο και είναι πιθανό να σταθμεύσει στα σύνορα Ισραήλ-Λιβάνου.
Η υποκρισία της αποικιοκρατικής Δύσης και των συμμάχων τους δεν έχουν όρια, γιατί για άλλη μια φορά στέκονται μαζί με το απαρτχάιντ του Ισραήλ και υιοθετούν την αντίστροφη σειρά των γεγονότων, σαν να ξεκίνησαν όλα με την επίθεση της Χαμάς . Αυτή η διαστρεβλωμένη χρονική αλληλουχία των γεγονότων έχει σκοπό να κρύψει την αρχική και κλιμακούμενη επί δεκαετίες αποικιακή βία του σιωνιστή καταπιεστή. Κρύβουν με επιδέξιο τρόπο την κατοχή παλαιστινιακών εδαφών εδώ και δεκαετίες από το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ, τις μαζικές και γενικευμένες τρομοκρατικές εισβολές του ισραηλινού κατοχικού στρατού σε πόλεις της Δυτικής Όχθης που αφήνουν πίσω τους πλήθος νεκρών και τραυματιών, τις εφόδους σε σπίτια αμάχων και τις εκτελέσεις.
Η αυτόνομη ταξική Ιντιφάντα των πρώτων ημερών της εξέγερσης του 1987 δείχνει το δρόμο των αγώνων και για τους δυο λαούς, αλλά και για όλη τη Μέση Ανατολή. Η Ροζάβα επίσης είναι ένα πρόσφατο για όλους παράδειγμα κοινωνικής αυτοοργάνωσης έξω από κρατικοκαπιταλιστικές δομές και σχεδιασμούς.
Ενάντια στις γενικεύσεις και τη συλλογική ευθύνη. Ενάντια στα έθνη και κάθε κρατισμό. Αλληλεγγύη στο λαό της Παλαιστίνης-Αλληλεγγύη και στους αρνητές του καθεστώτος του Ισραήλ. Ενάντια στα κυριαρχικά σχέδια αιματοκυλίσματος, ενάντια σε κάθε εξουσία, με όποιο μανδύα και αν φοράει. Οι αντιστάσεις, οι εξεγέρσεις και οι επαναστάσεις ή θα είναι κοινωνικές/ταξικές ή δεν θα είναι τίποτα.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ-ΠΟΛΕΜΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΡΑΤΗ (ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΑ, ΚΟΣΜΙΚΑ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ, ΦΟΝΤΑΜΕΝΤΑΛΙΣΤΙΚΑ, ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ…)
Τροχιά στο Άπειρο