Όπως κάθε τέτοια εποχή τις τελευταίες δεκαετίες, έτσι και φέτος, προγραμματίζεται στο Saint-Imier της Ελβετίας, από τις 19 έως τις 23 Ιουλίου, η διεξαγωγή της “Διεθνούς Αντιεξουσιαστικής Συνάντησης-Αναρχία 2023”. Στη μικρή αυτή πόλη, έλαβε χώρα το 1872 το ιδρυτικό συνέδριο της Αντιεξουσιαστικής Διεθνούς, ένα γεγονός που σηματοδότησε τη γέννηση του οργανωμένου αναρχικού κινήματος. Πέρυσι γιορτάστηκαν τα 150 χρόνια από το ιστορικό αυτό γεγονός.
Το 1886 εργάτες από τα δύο χωριά Sonvilier και Saint-Imier στην Γιούρα (Jura) της Βέρνης στην Ελβετία, ίδρυσαν τμήματα της Διεθνούς Ένωσης Εργατών, της λεγόμενης “Πρώτης Διεθνής”. Το γεγονός αυτό σηματοδότησε τη σύνδεση των εργατών της κοιλάδας του Saint-Imier με ένα διεθνές δίκτυο εργατικών ενώσεων που αναπτύχθηκε σε ένα αναρχικό κίνημα το οποίο θεωρούσε τον εαυτό του παγκόσμιας απήχησης και είχε αρχίσει να δρα σε παγκόσμια κλίμακα. Στόχος του ήταν να οικοδομήσει τις αρχές τις ισότητας και της ελευθερίας φτιάχνοντας μια νέα κοινωνία, πέρα από τους κρατικούς φραγμούς και τις ιεραρχικές κομματικές δομές. Αυτή η «Διεθνής του Αναρχισμού» ήταν ένας εορτασμός της πρώτης Αντιεξουσιαστικής Διεθνούς του 1872 που δημιουργήθηκε σε απάντηση της Μαρξιστικής Διεθνούς. Μετά την δημιουργία της Διεθνούς των Εργαζομένων το 1864, διάφορες ενώσεις σχηματίστηκαν στην Ελβετική Γιούρα που είχε επισκεφθεί ο Μπακούνιν το 1869. Η διάδοση των ιδεών του Μπακούνιν θα μετέτρεπαν την ομοσπονδία της Γιούρα σε ένα ελευθεριακό πόλο της Διεθνούς που αντιτάχτηκε στις ιδέες του Μαρξ. Ο Μαρξ έκανε τα πάντα για να διαλύσει την αντιεξουσιαστική τάση στους κόλπους της Διεθνούς και το 1872 στο συνέδριο της Χάγης κατάφερε να εκδιώξει από την Διεθνή τους Μπακούνιν και Γκιγιόμ. Οι Ομοσπονδίες που υιοθέτησαν τις αντιεξουσιαστικές ιδέες, Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Βέλγιο, ΗΠΑ, οργάνωσαν μετά από αυτό, το συνέδριο του St. Imier, όπου οι ελευθεριακές ιδέες χαρακτήρισαν το συνέδριο και τις αποφάσεις του. Εκατόν πενήντα χρόνια μετά από το συνέδριο στο Saint-Imier η εκμετάλλευση και η αλλοτρίωση των εργαζόμενων ανδρών και γυναικών είναι το ίδιο βάναυσες. Η μαρξιστική αυταπάτη διαλύθηκε μαζί με τις κομμουνιστικές δικτατορίες.
Χιλιάδες κόσμου συμμετέχει κάθε φορά σ΄αυτό το συνέδριο που περιλαμβάνει πέντε ημέρες συζητήσεων, εκθέσεων, μουσικών παραστάσεων, ταινιών, συναυλιών και εργαστηρίων, ραδιοφωνικών σταθμών, αυτοδιαχειριζόμενης αγοράς βιολογικών, με θεματικές όπως τις καταλήψεις και τα αυτοδιευθυνόμενα κέντρα, την βία και την μη βία, τον αντιμιλιταρισμό, την αποανάπτυξη, τις εργασιακές συγκρούσεις, τα δικαιώματα των ζώων, τα ελευθεριακά σχολεία, τη δράση των Αναρχικών στις ηπείρους, τον αντιφασισμό, τη περιβαλλοντική ρύπανση, την εκλογική αποχή, την οργάνωση, τους πολιτικούς κρατούμενους, τον φεμινισμό, τον αναρχοσυνδικαλισμό, την μετανάστευση, την οικονομία, τα εγχειρήματα αυτόνομων ζωνών, την κρατική βία και καταστολή, τον αθλητισμό, την παγκοσμιοποίηση, τη λιτότητα, την πυρηνική ενέργεια κ.λπ. Συζητήσεις που η συμμετοχή πολλές φορές ξεπερνούσε τις δυνατότητες των χώρων φιλοξενίας και επεκτείνονταν και στους δρόμους. Με δωρεάν είσοδο και ανοιχτή πρόσβαση για το ευρύ κοινό χωρίς καμιά διάκριση. Συμμετέχοντες από όλο σχεδόν το κόσμο, συζητάνε και ανταλλάσσουν απόψεις πάνω σε διάφορα ζητήματα. Κάποιες χρονιές η συμμετοχή, η οργάνωση και η ζωτικότητα ήταν τόσο έντονη, που πολλοί “μη μυημένοι” έμειναν έκπληκτοι από την παγκόσμια ακτινοβολία του αναρχισμού.
Το φετινό πρόγραμμα: https://anarchy2023.org/en/program
Συλλογικές κουζίνες και χορτοφαγικά γεύματα, έκθεση με ασύλληπτο πλήθος αναρχικών εκδόσεων σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, δημιουργία κόμικ, τυπογραφείων, μακετών, κύκλοι αυτομόρφωσης αντιεξουσιαστικής ιστορίας, ανιμέισονς. Κάποιες φορές δημιουργήθηκαν και αυθόρμητες συζητήσεις στο περιθώριο των προγραμματισμένων θεματικών, καθώς και αυθόρμητα κάμπινγκ φιλοξενίας. https://anarchy2023.org/en
Τροχιά Στο Άπειρο