ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΓΩΝΑ

Προηγήθηκαν οι υποκλοπές, ύστερα οι Πάτσηδες, αλλά και τώρα για ένα νομοσχέδιο που στερεί τη δωρεάν δημόσια υγεία, η κυβέρνηση επιτέθηκε στον κοινωνικό χώρο Μundo Nuevo. Οι αναρχικές συλλογικότητες και οι καταλήψεις είναι ο εύκολος πολιτικά στόχος, για μια κυβέρνηση που το ψηφοφορικό της φοβικό κοινό χαυνώνεται από την επίδειξη ασφάλειας, αν δεν αφιονίζεται στην χρυσαυγίτικη εκδοχή του. Στάχτη στα μάτια των αφελών ψηφοφόρων της, για να μη βλέπουν τα οδυνηρά νομοσχέδια που ψηφίζονται εναντίον τους.

Τελικά, αν κάτι επιβεβαιώνει αυτή η κυβέρνηση με αυτά που κάνει, αυτό είναι ότι οι αναρχικές συλλογικότητες είναι η αιχμή του δόρατος στον αναπόσπαστο καμβά των χειραφετητικών κοινωνικών αγώνων. Επιβεβαιώνει το ενωτικό του συλλογικού αλλά και την αναγκαιότητα του ανατρεπτικού χαρακτήρα των αγώνων.

Τέτοια γεγονότα παρά το οδυνηρό της απώλειας των χώρων ως εστιών αντίστασης, μπορεί και να είναι και μια ευκαιρία. Μια ευκαιρία να συνεννοηθούμε. Να συναντηθούμε με τους συντρόφους που διαφωνήσαμε. Να συναντηθούμε και με άλλους χώρους στη βάση αυτού που μας ενώνει. Έτσι άλλωστε, «για ένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» μαζεύονται χιλιάδες άνθρωποι, αριστεροί άνθρωποι, αναρχικοί άνθρωποι, σοσιαλιστές άνθρωποι, ακόμα και κεντρώοι άνθρωποι και γείτονες, να δείξουν την αλληλεγγύη τους, σκιάζοντας το καθεστώς.

Ο καθείς και τα μέσα του. Από την άμυνα της ταράτσας στα Προσφυγικά, στην «επίθεση» μιας ειρηνικής διαδήλωσης στο δρόμο. [Γιατί και οι ειρηνικές διαδηλώσεις αγκάθι στα πλευρά τους είναι…] Ασύμμετρα και με διαφορετικές εκφάνσεις, δηλώσεις, διαδηλώσεις, εκδηλώσεις και πολύμορφες αντιστάσεις. Άγρια και ήρεμα. Από το σπίτι της γυναίκας στην Αβύδου μέχρι τα ματωμένα προαύλια στην Ευελπίδων. Κοινοί αγώνες για την στέγη, τη γη και την ελευθερία από το κράτος και το κεφάλαιο.

Από τη μια οι κοινοί αγώνες για το μεροκάματο, το ψωμί, το δημόσιο χώρο, την παιδεία και την υγεία, την πρόνοια, τα δημόσια αγαθά και υπηρεσίες, κοινοί αγώνες για τον ελεύθερο χρόνο το δικαίωμα στη στέγη, την ενέργεια, τη μετακίνηση.

Από την άλλη όμως και….

οι κοινοί αγώνες για μια κοινωνία ίσων κι ελεύθερων, για μια οραματική προοπτική κοινωνικής χειραφέτησης απ΄το κράτος και το κεφάλαιο. Γιατί μόνο τότε θα μπορέσουμε να ζήσουμε απαλλαγμένοι οριστικά από όλα όσα μας ταλανίζουν σήμερα. Κι ας περάσαμε καλά μερικοί απ΄εμάς μέσα σε αυτό το σύστημα. Τώρα καταλαβαίνουμε ποιο είναι το σύστημα.

Τα χτυπήματα των μπάτσων στις καταλήψεις μας διδάσκουν πως σε αυτό τον κόσμο που ζούμε, είναι αυτοί κι εμείς. Ο πλούτος με «τα σκυλιά» του και η κοινωνία με τα δίκαιά της. Κι αν μας ξεγέλασαν κάνοντάς μας συμμέτοχους στο «έγκλημα» που το έλεγαν «αειφόρος ανάπτυξις» και «κράτος δικαίου», τώρα ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε την άλλη του πλευρά που είναι η ραγδαία φτωχοποίηση και το κράτος δυνάστης. Ιανός. Είναι το άλλο πρόσωπο της προηγηθείσας περιόδου «ευδαιμονίας».

Αφού το καταλάβουμε όλο αυτό, οφείλουμε ολιστική αντίδραση.

Να ενώσουμε τις δυνάμεις μας στη βάση του κοινωνικού –συλλογικού συμφέροντος, ώστε να πάρουμε εμείς την πρωτοβουλία των κινήσεων. Να συνεχίσουμε τους επίμονους ειρηνικούς αγώνες και να προετοιμαζόμαστε για τους χειρότερους και δύσκολους, τους μαχητικούς. Να μην αιφνιδιαστούμε.

Γιατί οι αγώνες που έρχονται θα είναι βίαιοι. Όχι από κάποια δικιά μας διαστροφή. Αλλά επειδή είναι μεθυσμένοι από εξουσιαστική ασυδοσία και απληστία, και αυτό θα φέρει νόμους και κανόνες επιβολής «τάξης νεκροταφείου». Οι καταλήψεις εμποδίζουν αυτήν την τάξη νεκροταφείου αφού φέρουν το πρόταγμα μιας άλλης ποιότητας ζωής.

Οι αγώνες που έρχονται θα είναι βίαιοι γιατί φέρνουν τον φασισμό θεσμικό και παραθεσμικό. Τα κανάλια προβάλλουν μαζί με τα άλλα κόμματα τις ανακοινώσεις Κασιδιάρη, στα ΜΚΔ σπρώχνουν χορηγούμενες αναρτήσεις και βίντεο στο Υoutube, και ο αγύρτης φασίστας στρατολογεί αφελείς στα σχολεία και στα γήπεδα. Τα χρήματα είναι πολλά όπως και τα διακυβεύματα. Θα προκύψει σκληρότητα και η ολιγαρχική αστική «δημοκρατία» μοιάζει τριφυλή κι ευάλωτη στο φλερτάρισμα με τον φασισμό. Φέρνουν πάλι φασισμό…, και οι αναρχικοί δεν γίνεται να είναι οι μόνοι που θα τον κοντράρουν. Και βέβαια δεν πρέπει να επιτρέψουμε να μας πιάσουν στον ύπνο.

Οπότε ως κοινότητες ας ετοιμαζόμαστε για επερχόμενες βιαιότητες. Ακόμα κι αν είσαι νομοταγής και φιλήσυχος. Είναι στην φύση τους να επιτίθενται ιδίως όταν έχουν μια κοινωνία ολόκληρη γονατισμένη. Οφείλουμε στην αξιοπρέπειά μας να αμυνθούμε στα δεξιά θρασίμια. Συλλογικά και οργανωμένα.

Να συγκροτήσουμε κοινωνικό μέτωπο, που θα φέρει εκείνες τις αντιστάσεις που όχι μόνο θα τους αντισταθεί αλλά και θα τους ισοπεδώσει. Αυτή τη φορά να είναι για πάντα.

NO PASSARAN.

MEKAREVERSE

…για ένα Μέτωπο για την Κοινωνική Απελευθέρωση (ΜΕΚΑ)

Από το ιδεατό στο πραγματικό…