Το Σάββατο 2/3 επιλέξαμε να επιτεθούμε στη διμοιρία των ΜΑΤ μπροστά από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στην Χαριλάου Τρικούπη. Η επίθεση εξελίχθηκε ακριβώς όπως την είχαμε σχεδιάσει όπου, με περίσσια ευκολία και άνεση, φτάσαμε μπροστά στα τρομαγμένα μάτια των μπάτσων που ξεκίνησαν με γοργά πίσω βήματα να πετάνε δακρυγόνα από απόσταση μην έχοντας την δυνατότητα να κάνουν κάτι παραπάνω.
Το πλάνο είχε δύο στάδια, με πρώτο την επίθεση στους μπάτσους στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ με 30 μολότοφ και δεύτερο την δημιουργία εστιών φωτιάς στους γύρω δρόμους απλώς και μόνο ως επίδειξη και υπενθύμιση του πόσο εύκολα μπορούμε να βρεθούμε δίπλα σας.
Την ώρα που βρισκόταν σε εφαρμογή το δεύτερο σκέλος του πλάνου έκανε την εμφάνισή της η ομάδα ΔΕΛΤΑ/ΔΡΑΣΗ. Φυσικά από μεριάς μας δεν υπήρξε κανένας προβληματισμός από την παρουσία τους καθώς η εμφανισή τους αποτελούσε κομμάτι του σχεδιασμού μας και όσοι σύντροφοι είχαν το ρόλο της επίθεσης σε αυτούς εφόρμησαν εναντίον τους. Η αντίδραση των ΔΕΛΤΑ/ΔΡΑΣΗ αναμενόμενη, έμειναν καθηλωμένοι στα μηχανάκια τους, στείλανε από μακριά ότι μπορούσαν να στείλουν και δεν έκαναν ούτε ένα βήμα να πλησιάσουν προς το μέρος μας. Η θέα και μόνο μερικών μολότοφ και του έτοιμου κόσμου,τους τρομοκράτησε και τους ξύπνησες μνήμες παλαιότερων εποχών. Επακόλουθο της φοβίας τους αυτής ήταν να μας δοθεί η άνεση να μπούμε μαζί με το πλήθος του κόσμου στην γειτονιά των Εξαρχείων χωρίς πρόβλημα. Στην συνέχεια παραμείναμε για αρκετή ώρα στα γύρω στενά παρατηρώντας τις κινήσεις τους για μελλοντικές επιθέσεις.
Η επιλογή της γειτονιάς των Εξαρχείων για την πραγματοποίηση της επίθεσης δεν ήταν τυχαία. Τα εξεγερμένα Εξάρχεια αποτελούν σημείο αναφοράς για το ανταγωνιστικό κίνημα, μια γειτονιά πολιτικοποιήσης, ζύμωσης και εξεγερτικότητας. Από τους αντιδικτατορικούς αγώνες και τις συγκρούσεις της εξέγερσης του πολυτεχνείου το ’73, την δολοφονία του συντρόφου Μιχάλη Καλτεζά και την εξέγερση του χημείου του ’85, την δολοφονία του μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 μέχρι την υπεράσπιση της γειτονιάς μας από ομάδες φασιστών και παρακρατικών στις γελοίες συγκεντρώσεις για την Μακεδονία το 18-19, τα Εξάρχεια ήταν πάντα χώρος ελευθερίας, συντροφικότητας και αγώνα για εκείνους που μάχονται να ανατρέψουν την σάπια πραγματικότητα του κράτους.
Η συμβολικότητα της γειτονιάς αναγνωρίζεται από το κράτος στοχοποιώντας και καταστέλοντας διαχρονικά, τις δομές, τα κέντρα αγώνα και των εξεγερμένο κόσμο της περιοχής. Πιο πρόσφατο παράδειγμα ήταν η προεκλογική εκστρατεία της σημερινής κυβέρνησης παιδεραστών της Ν.Δ. που στηρίχτηκε κατά ένα μεγάλο της κομμάτι στην καταστολή του κινήματος. Από τις πρώτες κιόλας μέρες ανακοίνωσε την επανασύσταση της ομάδας ΔΕΛΤΑ/ΔΡΑΣΗ, έκανε εκατοντάδες προσλήψεις μπάτσων και ξόδεψε δεκάδες εκατομμύρια σε εξοπλιστικά προγράμματα για την ΕΛ.ΑΣ. Φυσικά δεν υπάρχουν αυταπάτες ότι η ενδυνάμωση αυτή του κατασταλτικού μηχανισμού έγινε προς όφελος του απλού πολίτη αλλά ξεκάθαρα για την καταστολή του κινήματος και μιας πιθανής επερχόμενης κοινωνικής εξέγερσης.
Αναπόφευκτα η γειτονιά των Εξαρχείων δεν θα ήταν δυνατό να λείπει από τα σχεδιά τους, αφού η γεωγραφική επικράτηση ήταν και θα είναι μια διαρκείς φαντασίωση από τους πάνω, μια φαντασίωση η οποία μεταξύ άλλων ονειρεύεται να μετατρέψει το χώρο του Πολυτεχνείου σε μουσείο με μαγαζάκια και καφετέριες για ‘’επαναστατικό’’ καφεδάκι, εναλλακτικό τουρισμό, Airbnb, την κατασκευή μετρό στην πλατεία και την γενικότερη ‘‘ανάπλαση’’ της πολιτικής αποστείρωσης.
Σε συνδυασμό με τα παραπάνω κατασταλτικά μέτρα αναβάθμισαν όπως ήταν αναμενόμενο και το νομικό τους οπλοστάσιο, φέρνοντας απαγορεύσεις διαδηλώσεων και απεργιών, καινούργια εργασιακά και περιβαλλοντολογικά νομοσχέδια, σχεδιάζοντας την είσοδο μπάτσων στα πανεπιστήμια και με αποκορύφωμα τον νέο ποινικό κώδικα.
Ένας ποινικός κώδικας βάση του οποίου αναβαθμίζονται, η ρίψη, η κατασκευή και η κατοχή μολοτοφ ή οποιαδήποτε άλλου εμπρηστικού μέσου αγώνα σε κακουργήματα. Στοχεύοντας ξεκάθαρα στα μαχητικά κομμάτια του κινήματος προσπαθούν να τα εκφοβίσουν, να τα αποδυναμώσουν, μέσω προφυλακίσεων, εξαντλητικών δικαστικών διαδικασιών, βαριών ποινών και φυλακίσεων.
Σε μια εποχή όπου το κράτος σκληραίνει και αναβαθμίζει την επίθεση του απέναντι μας, μια εποχή συνεχόμενης φτωχοποίησης της κοινωνίας, όπου όμως οι κοινωνικές αντιστάσεις είναι ελάχιστες και ταυτόχρονα το κίνημα μοιάζει ακόμα να είναι μουδιασμένο, εμείς επιλέγουμε το δρόμο της σύγκρουσης, επιστρέφοντας σας ένα μικρό κομμάτι της βίας που δεχόμαστε καθημερινά.
Η επίθεση αυτή συν όλων των άλλων είναι και μια δράση έμπρακτης αλληλεγγύης στους δύο προφυλακισμένους συντρόφους που κατηγορούνται για την επίθεση στην τροχαία Πειραιά, Φώτη Δ. – Ιάσονα Ρ.
Αλληλεγγύη σε όλους τους φυλακισμένους συντρόφους.
Μέχρι το γκρέμισμα κάθε φυλακής
Τα νομοσχέδια σας, τα κάνουμε στουπιά και σας τα στέλνουμε πίσω
Αναρχικοί-Αναρχικές
Σύντροφοι-Συντρόφισσες